Adam Papke – akwarele
WYDARZENIE
26 czerwca 2024 roku
godz. 17:00
godz. 17:00
MIEJSCE
ŁOMŻA,
UL. DŁUGA 13
UL. DŁUGA 13
Od autora:
Obcując z naturą odczuwam wrażenia, które stanowią fundament do wyrażenia ogólnej wizji obrazu. Malowanie w plenerze to swego rodzaju polowanie w którym zastane elementy pejzażu staram się scalić w nową jakość obrazu. Operuję akwarelą – techniką trudną, wymagającą natychmiastowego podejmowania decyzji położenia plamy barwnej. W tej jedynej w swoim rodzaju technice szukam formy wyrazu, która byłaby do mnie przynależna.
Czerpiąc z natury tworzę skrót, pewną syntezę doznań która oddala mnie od dosłownego portretu zastanej rzeczywistości. Malując kieruję się intuicją co sprawia, że efekt końcowy często wymyka się początkowej wizji, dając w zamian wrażenie błysku chwili radości tworzenia.
Intuicja malarska – nutka szaleństwa w przestrzeni wiedzy niezbędna dla osiągnięcia końcowego efektu. Tworząc nową kompozycję operuję napięciami koloru i światła jednocześnie wartościując elementy kompozycji. Często celowo zatracam szczegółowość obrazu na rzecz jakości plamy barwnej powodując wrażenie większej ekspresji, która prowadzi odbiorcę do skojarzeń symbolicznych.
Adam Papke – absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. W latach 1987-1993 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek artystyczno-pedagogiczny. W 1993 roku uzyskał dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Wiśniewskiego. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, fotografią reklamową oraz projektowaniem graficznym. Specjalizuje się w technice akwareli. Uczestnik wielu prestiżowych wystaw zbiorowych w zakresie sztuki akwareli oraz licznych plenerów i podróży artystycznych w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzeów i kolekcjach prywatnych w Polsce oraz spoza jej granicami (Niemcy, USA, Kanada, Japonia, Hiszpania, Ukraina, Francja, Szwecja, Litwa, Peru, Norwegia, Włochy, Wielka Brytania). Jest wiceprezesem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich i członkiem honorowym Accademia Internazionale dell' Acquarello Monza.
„Adam Papke jest prawdziwym wirtuozem akwarelowego rzemiosła. W mistrzowski sposób posługuje się laserunkiem. Farby nakłada finezyjnie, z cudownym wykorzystaniem laserunków, przecierania i prześwitywania bieli papieru. Mięsiste, dosadnie mocne, wielowarstwowe, ciężkie plamy przechodzą w bardziej miękkie, płynne, lżej malowane. Zdecydowanie budowane, precyzyjnie odwzorowane kształty ulegają rozmyciu i przechodzą w sfumato. W niektórych akwarelach całość podporządkowana jest tonacji barwnej, w innych kolor pojawia się wyłącznie w celach kompozycyjnych. Ciepłe sjeny i ochry lub chłodne szarości ożywiane są akcentami barwnymi. Kolorystyka, często abstrakcyjna, sprawia, że obrazy Adama stają się baśniowe, mityczne i przywodzą na myśl doskonałą ilustrację. Podejście do malowania nieba to, moim zdaniem, cecha najbardziej charakterystyczna i wyróżniająca Adama Papke spośród innych artystów pejzażystów. W wielu jego obrazach stanowi ono dominantę zarówno w kwestiach kompozycyjnych jak i poszukiwań oraz rozwiązań warsztatowych. Rzadko maluje je wykorzystując kolory lokalne. Częściej stosuje kolor kreacyjny, który dynamizuje kompozycję. Chmury maluje zdecydowanymi, ekspresyjnym pociągnięciami pędzla. Fantazyjne nieba z obrazów Adama emanują tajemnicą. Ciężkie, wielobarwne, dynamiczne wyglądają często groźnie i mogą budzić lęk i pokorę wobec żywiołu.
Adam Papke to bez wątpienia jeden z czołowych polskich pejzażystów posługujących się techniką akwareli, dysponujący warsztatem, który może być przedmiotem zazdrości wielu malarzy. Tworząc swoje ,,Rzeczywiste-Nierzeczywiste” kompozycje flirtuje między naturą a wyobraźnią. Bawiąc się wzajemnymi relacjami barw, szuka nie tylko koloru, ale także jego powidoków. Bada z dziecięcą ciekawością nieustannie zmieniającą się grę światła i cienia. Eksperymentuje i poszukuje nowych rozwiązań technicznych. Wydaje się być ciągle nienasycony artystycznie i spragniony nowych wyzwań. Demonstrując swoje kunsztowne malarskie sztuczki prowadzi własną grę z widzami i nieustająco ich zwodzi balansując między naturą i wyobraźnią, realizmem i abstrakcją romansując z tym, co rzeczywiste i z tym, co nierzeczywiste”.
Dariusz Płecha – wybrane fragmenty tekstu
Wystawa czynna do 23 sierpnia 2024 roku.
Obcując z naturą odczuwam wrażenia, które stanowią fundament do wyrażenia ogólnej wizji obrazu. Malowanie w plenerze to swego rodzaju polowanie w którym zastane elementy pejzażu staram się scalić w nową jakość obrazu. Operuję akwarelą – techniką trudną, wymagającą natychmiastowego podejmowania decyzji położenia plamy barwnej. W tej jedynej w swoim rodzaju technice szukam formy wyrazu, która byłaby do mnie przynależna.
Czerpiąc z natury tworzę skrót, pewną syntezę doznań która oddala mnie od dosłownego portretu zastanej rzeczywistości. Malując kieruję się intuicją co sprawia, że efekt końcowy często wymyka się początkowej wizji, dając w zamian wrażenie błysku chwili radości tworzenia.
Intuicja malarska – nutka szaleństwa w przestrzeni wiedzy niezbędna dla osiągnięcia końcowego efektu. Tworząc nową kompozycję operuję napięciami koloru i światła jednocześnie wartościując elementy kompozycji. Często celowo zatracam szczegółowość obrazu na rzecz jakości plamy barwnej powodując wrażenie większej ekspresji, która prowadzi odbiorcę do skojarzeń symbolicznych.
Adam Papke – absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. W latach 1987-1993 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek artystyczno-pedagogiczny. W 1993 roku uzyskał dyplom w pracowni malarstwa prof. Mieczysława Wiśniewskiego. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, fotografią reklamową oraz projektowaniem graficznym. Specjalizuje się w technice akwareli. Uczestnik wielu prestiżowych wystaw zbiorowych w zakresie sztuki akwareli oraz licznych plenerów i podróży artystycznych w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzeów i kolekcjach prywatnych w Polsce oraz spoza jej granicami (Niemcy, USA, Kanada, Japonia, Hiszpania, Ukraina, Francja, Szwecja, Litwa, Peru, Norwegia, Włochy, Wielka Brytania). Jest wiceprezesem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich i członkiem honorowym Accademia Internazionale dell' Acquarello Monza.
„Adam Papke jest prawdziwym wirtuozem akwarelowego rzemiosła. W mistrzowski sposób posługuje się laserunkiem. Farby nakłada finezyjnie, z cudownym wykorzystaniem laserunków, przecierania i prześwitywania bieli papieru. Mięsiste, dosadnie mocne, wielowarstwowe, ciężkie plamy przechodzą w bardziej miękkie, płynne, lżej malowane. Zdecydowanie budowane, precyzyjnie odwzorowane kształty ulegają rozmyciu i przechodzą w sfumato. W niektórych akwarelach całość podporządkowana jest tonacji barwnej, w innych kolor pojawia się wyłącznie w celach kompozycyjnych. Ciepłe sjeny i ochry lub chłodne szarości ożywiane są akcentami barwnymi. Kolorystyka, często abstrakcyjna, sprawia, że obrazy Adama stają się baśniowe, mityczne i przywodzą na myśl doskonałą ilustrację. Podejście do malowania nieba to, moim zdaniem, cecha najbardziej charakterystyczna i wyróżniająca Adama Papke spośród innych artystów pejzażystów. W wielu jego obrazach stanowi ono dominantę zarówno w kwestiach kompozycyjnych jak i poszukiwań oraz rozwiązań warsztatowych. Rzadko maluje je wykorzystując kolory lokalne. Częściej stosuje kolor kreacyjny, który dynamizuje kompozycję. Chmury maluje zdecydowanymi, ekspresyjnym pociągnięciami pędzla. Fantazyjne nieba z obrazów Adama emanują tajemnicą. Ciężkie, wielobarwne, dynamiczne wyglądają często groźnie i mogą budzić lęk i pokorę wobec żywiołu.
Adam Papke to bez wątpienia jeden z czołowych polskich pejzażystów posługujących się techniką akwareli, dysponujący warsztatem, który może być przedmiotem zazdrości wielu malarzy. Tworząc swoje ,,Rzeczywiste-Nierzeczywiste” kompozycje flirtuje między naturą a wyobraźnią. Bawiąc się wzajemnymi relacjami barw, szuka nie tylko koloru, ale także jego powidoków. Bada z dziecięcą ciekawością nieustannie zmieniającą się grę światła i cienia. Eksperymentuje i poszukuje nowych rozwiązań technicznych. Wydaje się być ciągle nienasycony artystycznie i spragniony nowych wyzwań. Demonstrując swoje kunsztowne malarskie sztuczki prowadzi własną grę z widzami i nieustająco ich zwodzi balansując między naturą i wyobraźnią, realizmem i abstrakcją romansując z tym, co rzeczywiste i z tym, co nierzeczywiste”.
Dariusz Płecha – wybrane fragmenty tekstu
Wystawa czynna do 23 sierpnia 2024 roku.