Słodkie życie – wystawa tkaniny artystycznej
WYDARZENIE
Wernisaż: 18.10.2023
godz. 17:00
godz. 17:00
MIEJSCE
ŁOMŻA,
UL. DŁUGA 13
UL. DŁUGA 13
Na ekspozycję złożyły się tkaniny artystyczne absolwentek Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej kuratorką i zarazem uczestniczką jest dr Elwira Sztetner, która zaprosiła do udziału w wystawie Magdalenę Apanasewicz, Aleksandrę Gromadzką, Natalię Jakubowską, Ludwikę Kowalewską. Alicję Kukier, Kaję Markiewicz, Dorotę Osman, Gabrielę Paciorkowską, Paulinę Snopek i Ewelinę Szakińską. Wystawa czynna do 15 listopada 2023 roku.
Prezentowane prace to unikatowe obiekty z pogranicza tkaniny, kolażu, rzeźby i instalacji. Autorki często wykorzystują odpady, które masowo produkuje nasza cywilizacja. Elwira Sztetner: „Słodkie życie” jest tytułem przewrotnym, raczej afirmatywnym, niż oddającym realny stan. Czy zamiast nieustannej radości nie jest nam bliższa pogoń za nieosiągalnym celem napędzana irracjonalnym lękiem i pragnieniem doświadczenia czegoś więcej, tak jak w kultowym filmie Felliniego, do którego odnosi się tytuł wystawy? Jak dobrze wszyscy znamy poczucie braku skłaniające do zatracenia się w przyjemności konsumowania? Kto z nas nie odbywa w wyobraźni powrotów do dzieciństwa w poszukiwaniu drogowskazu, który pomoże odnaleźć prostą radość? Czy miewasz poczucie straty wobec dziejącej się na naszych oczach degradacji środowiska i jak znosisz świadomość współudziału w tym destrukcyjnym procesie? Czy dostrzegasz czasem opresyjność norm społecznych, do których nikt tak naprawdę nie pasuje? Gdzie szukasz ukojenia? Czy daje ci je przynależność do wspólnoty? A może religia? Aktywizm? Sztuka? Czy mamy narzędzia do zmiany rzeczywistości, albo chociaż takie, które przyniosą nam chwilowy spokój?
Praca z tkaniną może być naprawdę przyjemna. Czasem wystarczy usiąść przy spokojnej, rytmicznej pracy by poczuć się lepiej. Węzeł za węzłem budować harmonię kolorów, za którą podąża stan ducha. Z igłą w dłoni, bez pośpiechu, wyhaftować swoją niezgodę i bunt. Podzielić się z innymi swoją refleksją i emocjami. Dać coś innym i sobie jednocześnie. Wesprzeć się i zmotywować. Albo po prostu odpocząć. To wszystko potrafi sztuka. To wszystko potrafi tkanina.
Prezentowane prace to unikatowe obiekty z pogranicza tkaniny, kolażu, rzeźby i instalacji. Autorki często wykorzystują odpady, które masowo produkuje nasza cywilizacja. Elwira Sztetner: „Słodkie życie” jest tytułem przewrotnym, raczej afirmatywnym, niż oddającym realny stan. Czy zamiast nieustannej radości nie jest nam bliższa pogoń za nieosiągalnym celem napędzana irracjonalnym lękiem i pragnieniem doświadczenia czegoś więcej, tak jak w kultowym filmie Felliniego, do którego odnosi się tytuł wystawy? Jak dobrze wszyscy znamy poczucie braku skłaniające do zatracenia się w przyjemności konsumowania? Kto z nas nie odbywa w wyobraźni powrotów do dzieciństwa w poszukiwaniu drogowskazu, który pomoże odnaleźć prostą radość? Czy miewasz poczucie straty wobec dziejącej się na naszych oczach degradacji środowiska i jak znosisz świadomość współudziału w tym destrukcyjnym procesie? Czy dostrzegasz czasem opresyjność norm społecznych, do których nikt tak naprawdę nie pasuje? Gdzie szukasz ukojenia? Czy daje ci je przynależność do wspólnoty? A może religia? Aktywizm? Sztuka? Czy mamy narzędzia do zmiany rzeczywistości, albo chociaż takie, które przyniosą nam chwilowy spokój?
Praca z tkaniną może być naprawdę przyjemna. Czasem wystarczy usiąść przy spokojnej, rytmicznej pracy by poczuć się lepiej. Węzeł za węzłem budować harmonię kolorów, za którą podąża stan ducha. Z igłą w dłoni, bez pośpiechu, wyhaftować swoją niezgodę i bunt. Podzielić się z innymi swoją refleksją i emocjami. Dać coś innym i sobie jednocześnie. Wesprzeć się i zmotywować. Albo po prostu odpocząć. To wszystko potrafi sztuka. To wszystko potrafi tkanina.